1 stycznia 1962 r. powołany został Oddział Remontowy HPR w Katowicach przy Hucie im. Lenina w Krakowie. O wadze tego wydarzenia nich świadczy fakt, że powołali go do życia Minister Przemysłu Ciężkiego oraz Generalny Dyrektor Zjednoczenia Hutnictwa Żelaza i Stali zarządzeniem z dnia 16 października i 20 listopada 1961 r. Oddział remontowy HPR w Krakowie powstał na bazie dwóch wydziałów Huty im. Lenina: Wydziału Produkcji Ubocznej (W-99) i Wydziału Remontów Pieców Hutniczych (W-18). Latach 1962-68 to okres rozwoju organizacyjnego i budowy znaczącego zakładu usługowego, tak, co do przedmiotu działalności, jak i zatrudnionej załogi: zaczynając z 780-osobową, Oddział Remontowy HPR przy HiL zatrudniał już w 1968 r. około 4000 pracowników. Wówczas skompletowanie 4-tysięcznej załogi nie było sprawą łatwą; obowiązywała bowiem konstytucyjna zasada pełnego zatrudniania przy akceptacji systemowo niskiej wydajności pracy w całej gospodarce narodowej. Przyjęcie kilku tysięcy pracowników wymagało nie lada pomysłowości.
Historia
W tych latach załoga całego HPR-u w Katowicach liczyła 18000 pracowników, natomiast zakładu krakowskiego około 4500 osób, co stanowiło 25% całej załogi Hutniczego Przedsiębiorstwa Remontowego w Katowicach. W ciągu tych 10 lat przedsiębiorstwo cierpiało na permanentny niedobór pracowników, niezbędnych do prowadzenia remontów w Hucie im. Lenina i całym hutnictwie, które właśnie się modernizowało. Brak ludzi odczuwało nasze przedsiębiorstwo także z powodu ogromnej, by nie rzec, nadmiernej, intensywności pracy agregatów hutniczych, eksploatowanych w taki sposób w celu uzyskania maksymalnej ilości wyrobów hutniczych. W tej sytuacji HPR w Krakowie sięga po rozwiązanie, umożliwiające zatrudnianie młodzieży z całego kraju. W 1973 r. powołany został 17-4 Ochotniczy Hufiec Pracy który grupował od 320 do 400 młodych pracowników, którzy zaliczali równocześnie służbę wojskową.
W 1978 roku Zakład posiadał załogę w liczbie 4743 osób, a łącznie z półetatowymi pracownikami Huty im. Lenina - 5150 pracowników. Było to najwyższe zatrudnienie w krakowskim Hutniczym Przedsiębiorstwie Remontowym na przestrzeni istnienia firmy; na nieco tylko niższym poziomie utrzymywało się ono w latach 1978-81. W końcu lat 80-tych załoga HPR w Krakowie coraz częściej uczestniczyła w budowie Huty Katowice. Od 1981 r. w zarządzaniu Zakładem zaczynają dominować czynniki racjonalizujące stan zatrudnienia. Ma też miejsce znaczące uzbrajanie techniczne pracy, stosuje się nowe rozwiązania technologiczne. Powyższe fakty stały się przyczyną systematycznego obniżania się stanu załogi: do 3800 pracowników w latach 1979-87, 3500 osób w latach 88-89.
Rok 1989 oznacza w Polsce niewątpliwą cenzurę w zasadach działalności gospodarczej. Zaczyna rozwijać się wolny rynek, rośnie konkurencja na rynku budowlano-montażowym, a reguły gry ekonomicznej zaczynają determinować działania Zakładu, wkrótce juz samodzielnego Przedsiębiorstwa. Liczba załogi została ograniczona do 2700 osób. To znaczące obniżenie zatrudnienia odbyło się na drodze cywilizowania stosunków ekonomicznych, wprowadzono odpłatność za korzystanie z hoteli pracowniczych oraz za dowożenie ludzi do pracy. W nowych warunkach techniczno-organizacyjnych pracownicy w liczbie poniżej 300 osób wykonywali większy wolumen sprzedaży usług niż kiedyś ponad 4-tysięczna załoga. W zasadniczy sposób poprawiły się też warunki pracy, m.i. wskutek likwidacji stalowni martenowskiej, części taśm aglomeracyjnych i innych obiektów - już w Hucie im. Sendzimira, która w 1990 r. zmieniła patrona. Wprowadzona od 1991 r. restrukturyzacja i nowa organizacja Hutniczego Przedsiębiorstwa Remontowego w Krakowie, uczyniła większość pracowników udziałowcami w kapitale spółek pracownicznych.
W XXI wiek firma wchodzi już jako spółka dominująca w Grupie Kapitałowej Hutniczych Przedsiębiorstw Remontowych, posiadająca nowoczesną strukturę oraz sprawny system zarządzania. W tych latach pojawiają się nowatorskie rozwiązania technologiczne opracowane przez HPR S.A. i stosowane przez spółki zależne podczas wykonywania dużych zleceń hutniczo-przemysłowych. Takie projekty jak: remont kapitalno-modernizacyjny Wielkiego Pieca nr. 5 w HTS (obecnie ArcelorMittal Oddział w Krakowie), budowa pieca pokrocznego w Nowej Walcowni Gorącej Blach w ArcelorMittal Oddział w Krakowie są najlepszym tego przykładem. Zastosowanie niekonwencjonalnych metod technicznych umożliwiło w powyższych przypadkach sprawne i terminowe przeprowadzenie zleconych prac.
Pomimo trudnych warunków ekonomicznych związanych ze światowym kryzysem, ostatnie lata to dalszy wzrost rentowności działań przedsiębiorstwa, wydzielenie ze struktur firmy niektórych pionów, optymalizacja kosztów. Pojawiają się duże zlecenia dla Spółek Grupy Kapitałowej w roli podwykonawcy dla zagranicznych kontrahentów w Niemczech, Szwecji oraz na Słowacji obsługiwane przez służby techniczne HPR SA. Równocześnie Spółka obsługuje wiele krajowych zleceń, między innymi budowę nowoczesnego Zakładu Termicznego Przekształcania Odpadów w Krakowie oraz Modernizację Pirometalurgii w Hucie Miedzi Głogów realizowane w ramach podwykonawstwa przez Spółki Grupy Kapitałowej.